I wish I could work in The Netherlands

Geplaatst op

Vandaag was mijn dag. Dat wil zeggen: vandaag mocht ik mijn lezing geven tijdens PLAIN 2013. Nu geef ik niet dagelijks lezingen in het Engels, dus ik was op z’n zachtst gezegd een tikkeltje nerveus. Maar gelukkig kwam iedere zin aardig mijn mond uit en hoefde ik niet heel lang na te denken over de formulering van antwoorden op vragen.

Sterker nog, mijn lezing kreeg ik een luid applaus ontvangen. En direct erna kreeg ik een uitnodiging om op een congres in Azië te spreken en om een bijdrage te leveren aan een boek dat in Nieuw-Zeeland verschijnt.

Waarom sloeg mijn lezing zo aan? Uit de talloze reacties die ik van de toehoorders na afloop kreeg, bleek dat twee zaken ze erg had aangesproken.

1. De lezing ging over het klaarmaken van een grote organisatie voor heldere taal.

Veel van de verhalen tijden PLAIN 2013 gaan over het herschrijven van teksten, het opnieuw inrichten van documenten en de manier waarop lezers lezen. Behoorlijk op microniveau dus. Het verhaal dat ik van Loo van Eck vertelde, ging over iets anders. Iets groters. Het ging over de stappen die je moet zetten om een grote organisatie voor te bereiden op een andere manier van communiceren. Hierbij introduceerde ik 7 stappen.

1. Van droom naar gedrag (hoe je kernwaarden naar een communicatieve stijl vertaalt)

2. Het management aan het dromen krijgen (hoe je de managers aanpakt)

3. De organisatie geschikt maken voor de droom (hoe je de processen aanpakt)

4. De medewerkers aan het dromen krijgen (hoe je de internal branding regelt)

5. Het MT en de medewerkers zo opleiden dat ze de droom kunnen waarmaken (hoe je het opleidingsplan inricht)

6. Meten (hoe je zorgt voor nazorg)

7. Genieten (hoe je ervan kunt genieten)

De aanwezigen vonden dit razend interessant. Al snel merkte ik dat veel van de aanwezigen nog nooit een grote organisatie hebben meegenomen in zo’n verandering. Vaak richten zij zich op het alleen maar aanpassen van teksten in plaats van op het veranderen van gedrag.

Het grappige is ook dat je direct na afloop de vraag krijgt welke formule ik gebruik. Waar heb ik die vandaan? Uit welk boek? Welke hoogleraar heeft hierover geschreven? Het antwoord is eenvoudig: alles komt uit de praktijk van Loo van Eck. Een combinatie van gezond verstand, ervaring en kennis van zaken.

2. Mijn verhaal gaf een antwoord op het probleem waarmee bijna elke aanwezige worstelt

De tweede reden waarom mijn verhaal aansloeg, heeft te maken met een dieper probleem bij de PLAIN-community. Neil James, de Australische Vice-president van PLAIN stipte dit aan tijdens zijn lezing. Hij maakte duidelijk dat de wereld van de professionals die met Plain language bezig zijn erg versnipperd is. Deze community bestaat namelijk uit technische schrijvers, juristen, document designers, editors, et cetera. Zij werken allemaal op hun eigen manier. James startte een poging om er een eenheid van te maken. Het doel daarvan is dat ze:

– beter georganiseerd zijn;

– een echt vak van het werken aan plain language kunnen maken;

– meer macht krijgen om zaken daadwerkelijk te veranderen;

– uiteindelijk ook zelf meer geld eraan kunnen verdienen.

Het grappige is dat wat deze community wil, Loo van Eck eigenlijk al doet. Wij zijn succesvol in wat we doen. En dat maakt deze groep enthousiast. Ze zien dat het wél kan. Geloof me, voor de aanwezigen in de zaal, was het alleen al ongelofelijk dat wij in zo’n klein land met 50 betaalde professionals kunnen werken aan heldere taal.

‘Fifty people?’ zei een toehoorder. ‘Really? Fifty? That is hard to imagine. In Canada it would be unthinkable. It won’t even be possible for five people to make money out of it. In this country nobody knows what Plain language is.’

En tot slot verzuchtte ze: ‘I wish I could work in The Netherlands.’

Ik geloof dat minimaal vier mensen dit tegen mij hebben gezegd.